Kamienie milowe w rozwoju mowy dziecka od 0 do 6 roku życia

Rozwój każdego dziecka przebiega w indywidualnym tempie. Poniższe zestawienie przedstawia rozwój mowy dziecka od urodzenia do 6 roku życia. Oznacza to, że w tym czasie większość dzieci osiąga pewne nowe, przełomowe umiejętności, tak zwane kamienie milowe. To umiejętności zdobywane w przewidywalnej kolejności w określonym czasie, które określają prawidłowe, oczekiwane wzorce rozwoju dzieci.

Wiek dziecka Słyszenie i rozumienie Mówienie
0-3 miesiąc
  • reaguje na głośne dźwięki,
  • wycisza się lub śmieje, gdy do niego mówimy,
  • przerywa płacz, gdy słyszy nasz głos,
  • wzmaga lub przerywa ssanie, gdy usłyszy dźwięki
  • głuży, wydając dźwięki przypominające gruchanie,
  • radośnie piszczy, słysząc znane dźwięki,
  • używa krzyku i płaczu do sygnalizowania własnych potrzeb
4-6 miesiąc
  • odwraca głowę, szukając źródła dźwięku,
  • reaguje na zmianę tonu naszego głosu,
  • zwraca uwagę na zabawki, które wydają dźwięki,
  • reaguje na muzykę
  • gaworzy, powtarza ciągi sylab i dźwięków własnych oraz zasłyszanych z otoczenia,
  • zagadywane – gaworzy, uśmiecha się, porusza rękami i nogami
7-12 miesiąc
  • odwraca się i patrzy w kierunku źródła dźwięku,
  • skupia uwagę, gdy do niego mówimy,
  • pytane: „gdzie mama?”, „gdzie tata?”, „gdzie lampa?” – wskazuje palcem
  • intensywnie gaworzy, np. „ta-ta-ta”, „ma-ma-ma”, „da-da-da”, „ba-ba-ba”,
  • używa dźwięków, by zwrócić na siebie uwagę,
  • wykorzystuje gesty i mimikę, by spytać lub poprosić o coś,
  • mogą pojawić się pierwsze wyrazy, np. „mama”, „tata”, „baba”,
  • pierwsze słowa nie muszą być kojarzone z konkretnym przedmiotem
12-24 miesiąc
  • poproszone – wskazuje poprawnie niektóre części ciała,
  • wykonuje najprostsze polecenia, np. „daj buzi”, „zrób pa, pa”,
  • słucha z zainteresowaniem prostych piosenek, wierszyków, krótkich opowiadań,
  • potrafi wskazać często nazywane przez nas przedmioty
  • zamiast słów stosuje wyrazy dźwiękonaśladowcze: „hau”, „bam”, „am, am”,
  • powtarza wielokrotnie wyrazy zasłyszane z otoczenia, tzw. echolalie,
  • zaczyna łączyć dwa wyrazy, pojawiają się wyrażenia typu: „nie chcę”, „mama daj”,
  • wymawia samogłoski: „a”, „u”, „i”, „o”, „e”, „y” oraz spółgłoski „m”, „b”, „p”, „t”, „d”, „n”, „ł”, „j”,
  • uprasza słowa, może wymawiać początek lub koniec słowa
2-3 rok
  • rozróżnia przeciwieństwa: „chodź - stój”, „nie ma – jest”,
  • wykonuje bardziej złożone instrukcje, np. „weź misia i chodź do mamy”,
  • wskazuje części ciała
  • nazywa większość przedmiotów znanych z otoczenia,
  • wymawia poprawnie coraz więcej głosek, np. „k”, „g”, „l”,
  • trudne głoski może zastępować łatwiejszymi, np. zamiast „szalik” powie „salik” lub „sialik”, zamiast „ryba” powie „lyba”, „jiba”,
  • pyta „co to?”, stosuje przeczenia, np. „nie ma mamy”, zaczyna używać liczby mnogiej,
  • pytane – podaje swoje imię
3-4 rok
  • reaguje na głos z innego pokoju i komunikaty z radia i telewizji,
  • potrafi odróżnić wymowę prawidłową od zniekształconej, np. „sanki” – „sianki”
  • jest rozumiane przez osoby obce,
  • buduje coraz dłuższe zdania,
  • coraz więcej pyta,
  • odpowiada na proste pytania: „kto?”, „co?”, „gdzie?”, „z kim?”, „w czym?”,
  • często upraszcza najtrudniejsze głoski: „sz”, „ż”, „cz”, „dż”, „r”,
  • zwykle mówi płynnie, czasem mogą pojawiać się zawahania, powtórzenia dźwięków, sylab, wyrazów, przeciągania głosek, tzw. rozwojowa niepłynność mowy
4-5 rok
  • z uwagą słucha prostego opowiadania i potrafi odpowiedzieć na pytania związane z jego treścią,
  • rozumie komunikaty wypowiadane przez obce osoby
  • zadaje bardzo dużo pytań,
  • może wymawiać najtrudniejsze głoski: „sz”, „ż”, „cz”, „dż”, „r”,
  • buduje bogate zdania, używa coraz więcej przymiotników,
  • potrafi opowiedzieć prostą historyjkę,
  • stosuje podstawowe reguły gramatyczne, choć czasem jeszcze je myli
5-6 rok
  • rozumie trudniejsze instrukcje, np. klaśnij w dłonie, a potem połóż ręce na kolanach”,
  • potrafi wysłuchać dłuższego opowiadania, bajkę, rozumie morał,
  • rozumie określenia typu: „pod”, „na”, „obok”,
  • prawidłowo interpretuje znaki symboliczne, np. „kółko” i „trójkąt” – znaki drogowe
  • mowa jest wyraźna i poprawna, prawidłowo wymawia wszystkie głoski języka polskiego,
  • poprawnie buduje zdania – stosuje reguły gramatyczne,
  • potrafi odpowiedzieć na bardziej złożone pytania, opowiada, używając zdań złożonych,
  • potrafi opowiedzieć, co widzi na ilustracji, opowiada bajki,
  • potrafi porozmawiać z osobą obcą, nie odbiegając od tematu,
  • używa słów określających stosunki przestrzenne i nazywa podstawowe figury geometryczne

Źródło: https://ptl.katowice.pl/wydawnictwa/plakaty/

Oprac. mgr Katarzyna Roszkowska-Świerczek